prof. Karol Myśliwiec – archeolog (ur. 3 listopada 1943 w Jaśle)
|
 Pod kierunkiem prof. Kazimierza Michałowskiego ukończył w 1967 archeologię śródziemnomorską Uniwersytetu Warszawskiego. W 1987 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. W 1996 został profesorem zwyczajnym. Od 1992 jest kierownikiem Zakładu Archeologii Egiptu Starożytnego w Instytucie Archeologii UW. Wykłada od Japonii po Chile, USA i Kanadę.
Brał udział w pracach wykopaliskowych Aleksandrii, Deir el-Bahari i Palmyrze. Uczestniczył także w wykopaliskach niemieckich w świątyni faraona Setiego I w Gurna w Tebach Zachodnich oraz w Minszat Abu Omar w Delcie Nilu, także w pracach w Kadero w Sudanie i Pafos na Cyprze.
Od 1985 do 1995 samodzielnie kierował polsko-egipskimi wykopaliskami ratunkowymi w Tell Atrib - starożytnym Athribis w Delcie Nilu.
W 1987 objął kierownictwo polsko-egipskiej misji archeologicznej w Sakkarze po zachodniej stronie piramidy Dżesera. W 1997 odnalazł wykuty w skale grobowiec wezyra Meref-Nebefa z unikatowymi reliefami i malowidłami, a w 2003 grobowiec Ni-anch-Nefertuma, kapłana przy piramidach dwóch faraonów – Unisa i Tetiego.
Pewnego razu jedliśmy obiad w siedzibie misji. Kucharz przygotowywał potrawy. Z zaciekawieniem przyglądałem się krzątaninie w kuchni. Zwłaszcza wielkiemu garowi, którego wypełniała maź o ohydnej barwie i niezbyt apetycznym zapachu. Przypominała mieszankę różnokolorowych smarków.
Zasiedliśmy do stołu. Okazało się, że maź stanowiła pierwsze danie. Prof. Myśliwiec widząc w moich oczach wahanie, szepnął mi do ucha: „… Panie Sławku, w Egipcie wszystko co najlepiej smakuje ma konsystencję gluta!”. Była to zupa molohija. I faktycznie miała konsystencję gluta. I faktycznie była pyszna. A do tego wielce specyficzna, bowiem umiejętnie podnosząc do ust pierwsze jej krople, a mając wystarczająco pojemne płuca, można było opróżnić talerz jednym długim siorbnięciem. Wytrawny gadacz z pasją i wielką znajomością rzeczy opowiadający o starożytnym Egipcie. Profesjonalizm najwyższych lotów. Zrobiłem z nim dwa filmy o wykopaliskach w Sakkarze. Pierwszy: „Zapomniana nekropola” opisujący historię odkrycia grobowca wezyra Meref-nebefa. Drugi – „W cieniu Nefertuma” opowiadający o poszukiwaniach ostatniego miejsca spoczynku kapłana Ni-Anch-Nefertuma.
Wielka dziennikarska i filmowa przygoda. Przygoda życia.
Powrót |
|
